lazımınca — z. İstənilən qədər, kifayət qədər, kafi dərəcədə, lazımi dərəcədə, lazımi surətdə. Məktubda bir iki kəlmə söz var ki, mətləbi lazımınca kəşf edir. C. M.. Çöllərdəki yaşıl əkinlər lazımınca boy atmadan təravətdən düşürdü. S. H.. Bəhram şəhərdəki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
beqədr — f. və ə. izafət birləşməsinin birinci tərəfi kimi işlədilir (məs.: Beqədri qüvvə qüvvəsi çatan qədər, bacardığı qədər; beqədri lüzum lazımınca, lazımi qədər) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vücubən — ə. labüd surətdə, lazımınca, vacib olaraq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ac — sif. 1. Aclıq hiss edən, yeməyə ehtiyacı olan (tox ziddi). Ac pişik. Ac z. qalmaq. – Ac qurd balasını yeyər. (Ata. sözü). Çığırma, yat, ay ac toyuq, yuxunda çoxca darı gör! M. Ə. S.. Ac qarın – 1) ac, heç şey yeməmiş; 2) məc. lüt, yoxsul, yurdsuz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ala-bişmiş — sif. Yarıbişmiş, ala çiy, lazımınca bişməmiş. Ala bişmiş ət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ala-nəm — sif. və zərf Bir qədər nəm, lazımınca qurumamış. Dəriləri yuyub qurutduqdan sonra, <onları> ala nəm yığdıq, tay bir az da ağırlaşdı. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ala-qora — sif. Ala dəymiş, ala yetişmiş: lazımınca dəyməmiş, şirinləşməmiş. Ala qora üzüm. – Üzümlər gülünü tökərtökməz, <onları> ala qora vaxtında yoluşdurub aparırdılar. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ala-sütül — sif. 1. Lazımınca yetişməmiş, dəyməmiş; bir qədər kal. Buğdanı alasütül z. biçmək. 2. Bax ala bişmiş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayılmaq — f. 1. Yuxudan oyanmaq, yuxudan durmaq. Gün dağlara yayıldı; Hər bir yatan ayıldı. A. S.. Xan səsə yuxudan ayıldı. Əvvəl qulaqlarına inanmayıb durdu, yatağının üstə oturdu. Ç.. 2. Bayğınlığı, sərxoşluğu keçmək, özünə gəlmək; huşa gəlmək, gözlərini … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bişkin — sif. 1. Yaxşı bişmiş, lazımınca bişmiş. Bişkin çörək. 2. məc. Təcrübəli, çox təcrübə qazanmış, ustalaşmış, püxtə, bilikli. Bişkin adam. Bişkin usta. // məc. Yetkin, yetişmiş. Bişkin xətt … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəs — 1. əd. <fars.> 1. Yetər, kafi, kifayət. İş apar, baş gedərsə, qoy getsin; Ad qalır bəs deyilmi millət ilə. M. Ə. S.. Bəs demək – kifayətlənmək, gözü doymaq. Bəs ki köhn. – 1) olduqca çox. Əqlin aparıb bəs ki baxır gündə qaraya. M. Ə. Sabir; … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
